یادداشت Roghayeh Baghbahari
11 ساعت پیش
نمی‌دونم چرا پایان‌های که به مزاج هر انسانی باید خوش بیاد و قابل پیش بینی باشه برای ما آدمها این روزها یه کم دور از انتظار شده، در زمانه خودش جالبه این کتاب نقد دیگر نویسنده‌ها در دل اثر رو داره، با خواننده مستقیم حرف میزنه راوی... اما خب کمبود عمیق شدن در احساسات هست، انگار شخصیت‌ها با یک خصیصه تا آخر پیش میرن، تک بعدی
اما گاهی جملاتی داره توی مکالمه ها که خیلی سنجیده س و من خیلی دوستشون داشتم.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.