یادداشت سمی

        ...گاهی بلند می شوم و به تماشای بام های پاریس می ایستادم و با خود می گفتم :
"نگران نباش.قبلا نوشته ای و حالا هم خواهی نوشت.
همه ی کوششت باید بر این باشد که یک جمله ی حقیقی بنویسی. حقیقی ترین جمله ای را که می دانی بنویس."
پاریس را هرگز پایانی نیست و خاطره ی هرکسی که در آن زیسته باشد با خاطره ی دیگری فرق دارد.ما همیشه آن جا باز میگشتیم، بی توجه به اینکه که بودیم یا پاریس چگونه تغییر کرده بود یا با چه دشواری ها و راحتی هایی می شد به آن رسید.پاریس همیشه ارزشش را داشت و در ازای هر چه برایش می بردی چیزی می گرفتی.به هر حال این بود پاریس در آن روزهای دور که ما بسیار تهی دست و بسیار خوشبخت بودیم.
#پاریس_جشن_بیکران 
#ارنست_همینگوی 
#ترجمه #فرهاد_غبرایی