یادداشت معصومه هاشمی

        عربیکا رو بیشتر به خاطر اطلاعات تاریخی که میان روایت‌ها دشات، دوست داشتم.

البته، برخلاف کاهن معبد جینجا که بیشتر روی نگاه شخصی نویسنده به ژاپن متمرکز بود، اینجا روایت‌ها زنده‌ترن؛ پر از گفت‌وگو با آدم‌های مختلف، حتی بعضی جاها نظرهای مخالف با نویسنده ور می‌بینیم! همین باعث می‌شه به واقعیت نزدیک‌تر باشه.

یکی از بخش‌های جالبش جایی بود که آقای یامین‌پور از سفر در زمان دانشجویی‌اش به لبنان می‌نویسه، حدود 20 سل قبل که اینکه مردم اونجا به‌خاطر اسرائیلی بودن از کوکاکولا، استفاده نمی‌کردن و به جاش نوشابه «زمزم» مصرف می‌کردن. برام خیلی عجیب و قابل‌تأمل بود.

در نهایت، با حال و هوای امروز جامعه، خوندن عربیکا خالی از لطف نیست.