یادداشت مجتبی بنی‌اسدی

        گره‌گشایی از یک قتلش را توی رمان نپسندیدم. ولی شخصیت اصلی را که یه آدم تنها بود را پسندیدم. خصوصاً پایان‌بندی و عاقبت آقای ایر.
لحن و نثر زیادی نمایشی بود و گاهی اصلا حواس را پرت می‌کرد. یک‌جورهایی نثر نظم نداشت.