یادداشت Sahar Chambary

        موضوع اصلی:

این کتاب درباره چگونگی ایجاد یک ارتباط سالم، صمیمی و امن با فرزند است، اما در سطح عمیق‌تر، به ما کمک می‌کند خودمان را بهتر بشناسیم، الگوهای رفتاری ناخودآگاه را کشف کنیم، و زخم‌های روانیِ حل‌نشده‌مان را بشناسیم تا بتوانیم آنها را به نسل بعد منتقل نکنیم.


✅ نقاط قوت کتاب:

1. نگاه غیر قضاوت‌گرانه و همدلانه: پری به والدین نمی‌گوید "چگونه باید باشید"، بلکه با مهربانی دعوتشان می‌کند به بررسی ریشه‌های رفتاری‌شان. او نشان می‌دهد هر رفتاری، حتی رفتارهای ناخوشایند، معمولاً از نیازهای برآورده‌نشده یا تجربه‌های کودکی ناشی می‌شود.


2. تمرکز بر تنظیم هیجانی والدین: پیش از اینکه بتوانیم فرزندی را درک کنیم، باید یاد بگیریم هیجانات خودمان را تنظیم کنیم. این نقطه‌ای کلیدی است که کتاب بر آن تأکید دارد.


3. شجاعت در مواجهه با گذشته: پری از ما می‌خواهد به جای سرپوش گذاشتن بر گذشته، با آن روبه‌رو شویم. نه برای سرزنش والدین‌مان، بلکه برای درک بهتر زنجیره‌ی انتقال عاطفی و روانی.


4. سبک نوشتاری ساده اما عمقی: با زبان ساده، پری به مفاهیمی مثل دلبستگی ناایمن، تروماهای نسلی، الگوهای تکرارشونده و تنبیه روانی می‌پردازد، بی‌آن‌که خواننده را گیج یا ناامید کند.

❗️نکات مهم برای خواننده ایرانی:

در فرهنگ‌هایی مثل ایران که کنترل، قضاوت، شرم و مقایسه از پایه‌های تربیتی‌اند، این کتاب نوعی بیدارباش است. به ما نشان می‌دهد که:

عشق بدون درک، کافی نیست.

"والد خوب بودن" یعنی گوش دادن، پذیرش و امن کردن فضا—not کنترل و نصیحت.

کودک سالم، نتیجه‌ی والد سالم است، نه والد بی‌نقص.
✨ جمله کلیدی کتاب:
"نحوه رابطه‌ ما با فرزندمان، بیش از هر چیزی بازتاب رابطه‌ ما با خودمان است."