یادداشت زهرآ

        انگار تب کرده بودم و داشتم هذیون می‌گفتم.
همه‌چی تار و سنگین بود، مثل خوابِ بدی که تموم نمی‌شه.
بوف کور، جاییه که فکر می‌کنی زنده‌ای ولی مُردی:)