یادداشت امیررضا سعیدی‌نجات

        بسم الله

با تعریف‌هایی که شنید بودم توقع داشتم حداقل دو مرتبه‌ای از خنده پخش زمین بشوم که شوربختانه این‌گونه نشد...

کتابی معمولی که گاهی لبخندی به روی لبان شما می‌نشاند...
زیاد خاص و مسحور کننده نیست، آن‌چنان هم که عده‌ای می‌گویند بد نیست...

نکان مثبت کتاب،
اولا نقد اجتماعی اش است و صد البته این نقد از عدم اطلاع مردم نشأت می‌گیرد. 
دوما در جای جای کتاب شما می‌بینید که دستگاه قضا چه اقتضائات و چه مشکلاتی در دل خود دارد که به دید واقع‌گرایانه تر نسبت به این مجموعه کمک می‌کند. کاش مجموعه‌هایی این چنین که محل سوء تفاهم ها و سوء برداشت های شدید هستند، بهتر و بیشتر در یک قالب خودمانی به مردم معرفی می‌شدند.
همین

نمی‌دانم به سراغ جلد دومش بروم یا نه...