یادداشت محمد سعید میرابیان

        گالری اجساد اولین تجربه من از مطالعه ادبیات عربی-عراقی  بود.
مجموعه داستان کوتاهی که عمیقا ریشه در تجربیات سیاه و روانیِ تلخ نویسنده داشت. شخصیت‌های پریشان، خطوط داستانی رهاشده، مرثیه‌گون بودن زندگی و دیالوگ‌های کوتاه و عجله‌ای نشان از تجربیات جنگی و زندگی تحت دیکتاتوری دارد.
درست است که داستان کوتاه یعنی ما را بگیرند و بیاندازند وسط زندگی "دیگری" و زمانی‌که فکر می‌کنیم فهمیدیم اوضاع از چه قرار است دوباره بگیرند و از زندگی "دیگری" بیرون‌مان کنند اما داستان‌های بلاسم بی‌ساختارترین و پرابهام‌ترین داستان‌های کوتاهی بود که خوانده‌ام.