یادداشت فاطمه لیالی

        «باغ تلو» در خوش‌بینانه‌ترین حالت، یک رمان نوجوان است، صاف، پوست‌کنده، بدون ظرافت و پیچیدگی.
از پایان‌ هولناک و غیرمنتظره‌اش که بگذریم، کتاب و نویسنده چیزی برای عرضه ندارند. 
زبان کتاب بین عامیانه و معیار سرگردان است و اشتباهات نگارشی بیداد می‌کند. کاش اگر قرار بر تجدید چاپ است، لااقل یک بار ویراستاری شود.
با خواندن این کتاب مطمئن شدم که آثار نویسنده را باید به ترتیب نگارش خواند، این لطفی است نه تنها به خودتان، بلکه به نویسنده...