یادداشت زهرا تقی خانی

        محتوای کتاب به شدت جالب بود. درباره‌ی تکنیک یا صرفا تاریخ عکاسی نیست، درباره فلسفه‌ و نقد عکاسیه که برای فهم بیشتر مثال هایی از تاریخ عکاسی میزنه. اصن چی میشه که دلمون میخواد عکس بگیریم و هنر محسوبش کنیم؟ با نقاشی و سینما مقایسش میکنه و از تفاوت دیدگاه‌های عکاسان معاصر و غیرمعاصر صحبت میکنه. 
یه بخش‌هاییش رو نمیفهمیدم و مجبور بودم چندبار جمله رو بخونم تا درک کنم. نمیدونم این قضیه بخاطر سنگینی محتوای کتاب برای من بود یا ترجمه‌ی گنگ و نامناسب (ترجمه مجید اخگر از نشر بیدگل رو خوندم).
به هرترتیب کلی چیز ازش یاد گرفتم اما لازمه بارها و بارها مطالعه‌اش کنم.