یادداشت سامان

        در حال حاضر نمی‌تونم امتیازی به کتاب بدم. احساسات متناقضی به کتاب دارم. کتاب پر حرفی است! شوپنهاور ادعاها و توصیه ها و به طور کلی حرف‌های زیادی زده و جمع بندی این موارد فعلا برای من زمانبره. نیاز به بازخوانی دارم و امیدوارم تا پایان امسال بتونم کتاب رو مجددا بخونم.اون موقع احتمالا بتونم بهتر در موردش حرف بزنم و امتیازی هم بدم.
با برخی از حرفهاش موافق بودم. با برخی از حرفهاش علاوه بر موافقت، دیدم که همین الان دارم اجراشون می‌کنم و قرابت فکری و عملی زیادی حس کردم. با برخی از توصیه ها و حرفهاش مخالف بودم.یه ویژگی مهم کتاب برای من این بود که مجبورم می‌کرد به فکر کردن.جدای اینکه چه نظر و حسی نسبت به اون حرفش داشتم ولی این به فکر فرو رفتنش رو دوست داشتم. یه سری مسائل بود مثل حکم‌های قطعی که صادر می‌کرد که دوست نداشتم.احساس می‌کردم بعضا روی نظراتش تعصب داره و همه جانبه اون قضیه رو ندیده و قضیه به این سادگیا هم نیست. یک مساله دیگه برخی ادعاهایی بود که من نیاز به این داشتم که بدونم چه‌طور به این نتیجه رسیده. مثلا یه جایی می‌گه:
تا سن 36 سالگی از حیث نیروی زندگی مانند کسانی هستیم که از سود سرمایه‌شان زندگی می‌کنند...
خب این عدد 36 رو چه طوری بهش رسیده؟ چرا 36 سالگی و چرا مثلا 32 سالگی یا 34 سالگی نه؟من برای پذیرش این مطلب نیاز به یک سند،دلیل، و یک استناد قوی داشتم.از این مدل ادعاها در کتاب بود که نتونستم باهاشون کنار بیام.
یه سری موارد رو حواله داد بود به طبیعت و قدرت طبیعت و امثالهم که کلا این مساله طبیعت برای من جا نیفتاد و متوجه نشدم.
خیلی راضیم از مطالعه این کتاب و امیدوارم به زودی مجددا بخونم و یه جمع بندی کاملتری داشته باشم.فعلا در خوانش اول این مطالب برای من پر رنگ تر بود.