یادداشت زینب

        نقد «عامه‌پسند» :


 بوکوفسکی در این کتاب خواسته در قالب یک داستان جنایی به بررسی مفاهیم عمیق‌تری مثل پوچی زندگی، مرگ  بپردازه. 
بنظرم فضای کتاب ،فضای تلخیه  و  دنیای کتاب یک دنیای بی رحم ولی طنزی که بوکوفسکی بکار برده باعث شده که یک تناقض جذاب بوجود بیاد و خواننده بعد اتمام کتاب اصلا حس افسردگی نداشته باشه.
همه اینها در کنار سبک نوشتاری ساده و سرراست بوکوفسکی باعث شد از خوندنش لذت ببرم.
   انتظار داشتم پایان کتاب جذابتر باشه درحالی که اصلا عمق نداشت. ولی این مسئله تاثیری بر جذابیت کل کتاب نداشته. 
البته ترکیب فضای تلخ با طنز برای همه لذت‌بخش و جذاب نیست (خود نویسنده هم اول کتاب گفته تقدیم به بدنوشتن که شاید یجور خودآگاهی از  محدودیت نوشته هاش باشه یا یجور شوخی با استانداردهای ادبی )
جالب نیست؟ یکی از پیامهای اصلی کتاب بنظرم اینه که مرگ گریبان همه رو میگیره و این آخرین اثر بوکوفسکی بوده و بعد این کتاب میمیره.🫢