یادداشت آریانا سلطانی

        دکتر نون زنش را بیشتر از مصدق دوست دارد
نوشته شهرام رحیمیان

.
“آنچه باید مورد مداقه قرار گیرد، نحوه آفرینش است و نه عامل آفرینش. این از اصول بنیادین مدرنیسم است. بنابراین اصل، شکل اثر ادبی مهمتر از زندگی واقعی، و الگو و اسطوره مهمتر از حدوثی بودگی تاریخ است. به بیان دیگر‌ داستان قدرتمندانه بر واقعیت غلبه دارد.”
(رمان درونگرا، مقاله‌‌ای‌ درباب رمان مدرن، جان فلچر، مالکوم برادبری.)

رمان دکتر نون زنش را بیشتر از مصدق دوست دارد یک رمان جذاب و خواندنی از شهرام رحیمیان است. این رمان شرح ماجرای زندگی دکتر نون و همسرش در بستر وقایع ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و تاثیرات آن بر زندگی دکتر نون است؛ شخصیتی که از نزدیکان سیاسی و همچنین اقوام خونی دکتر مصدق می‌باشد و در فراز و نشیب روزگار مجبور به خلف وعده‌ای نابخشودنی شده و برای تاوان به مغاکی تیره و تار سقوط می‌کند. سقوطی که همسر او ملکتاج نیز در آن همراهی‌اش می‌کند. 

اولین بار که ساده‌دلانه و به اعتماد بلاگرهایی که این رمان را تاریخی معرفی می‌کردند به خواندنش مشغول شدم، به علت تار بودن برخی روایت‌های تاریخی از ۲۸ مرداد و حتی برچسب کودتایی که وزارت خارجه آمریکا به آن نسبت میداد و همچنان نیز در ابهام است، چندان مورد پسندم واقع نشد.
حال که بعد از سالها فرصتی بود تا این اثر را این بار نه با دیدی تاریخی و در قیاس با رخدادهای دنیای واقعی بلکه از منظر یک اثر هنری بخوانم، تجربه‌ای متفاوت برایم ایجاد کرد و با درک بهتر از فرم و ساختار رمان، دید واضح‌تری نسبت به گذشته به ارمغان داشت.

در پناه خرد