یادداشت

        کتاب رو بدون وقفه خوندم، روایت به شدت گیرا بود و نمیشد به راحتی زمین گذاشتش، انگار توی تمام لحظات من هم همراه فخرالسادات زندگی کردم. 
یک نکته که توی این کتاب خیلی پررنگ بود برعکس اکثر کتاب‌های خاطرات همسران شهدا، شخصیت داشتن فخرالسادات جدا از شهید احمد یوسفی بود.  توی خیلی از این مدل روایت‌ها همسر شهید به مثابه یک شخصیت مستقل معرفی نمیشه. ولی نویسنده  به خوبی تونسته بود از عهده‌اش بربیاد.
اما خب روایت گاهی جسته و گریخته میشد و خط متوالی سیر رو از دست میداد. من دوست داشتم راجع به بقیه خانواده فخرالسادات بیشتر بدونم اما  به قدر  کافی پرداخته نشده بود.