یادداشت سمی

        بعد از خوندن سه تا کتاب از اسماعیل فصیح می‌تونم بگم که نویسنده‌ی مورد علاقه‌ی من نیست. ولی چون خیلی دور از ادبیات ایران هستم و مطالعه
ی خیلی کمی ازش دارم، می‌تونم بگم خوندن کتاب‌های ایشون می‌تونه یکی از گزینه‌های خوب باشه برای آشنایی با ادبیات ایران و فرم و شیوه‌ی نگارش.
در مورد داستان هم باید بگم ژانر رئال داشت ولی به نظرم برخی اتفاقاتش واقعا دور از واقعیت بود و چند جا اصلا اتفاقات با هم جور در نمی‌امدند. پایان خوبی هم داشت دور از انتظار نبود.