یادداشت فاطمه محمدی

                بهنام خالق کلمات
باید بگم کتاب دوست داشتنی ای نبود. در ابتدا با داستان پیش می رفتم ولی حقیقتا از اواسط داستان کلا رشته کلام از دستم در رفت و هیچی متوجه نمیشدم.
نمیدونم چه کاریه این نویسنده های آمریکای لاتین اصرار دارن یه چیزی بگن ولی نصفشو نگن...
داستان و شخصیت اصلی مدام ازین سکانس به اون سکانس و ازین جا به اونجا در رفت و آمدن و واقعا گیج کننده است که بالاخره اهداف شخصیت اصلی داستان چیه؟؟ کلا قصه چی میخواد بما بگه؟؟؟
بنظر منکه داستان کاملا شلخته و بدون هدف و محور اصلی پیش میره و توضیح وقایع دشواره
کلا دوستش نداشتم