یادداشت

        ۵/۵

کالین هوور بدون اغراق بهترین نویسنده ایه که داستان هاش درباره خانواده ها پر از واقعیته. نمیگم هیچ مورد غیر عادی یا کمیابی توشون پیدا نمیشه ولی شخصیتاش کاملا واقعی و آدمن. پر از خوبی و بدی، پر از نقطه ضعف و نقطه قوت، پر از خوشحالی و ناراحتی، پر از آرامش و مشکل...

شخصیت جونا رو از همه بیشتر دوست داشتم و بعدشم مورگن رو. (البته که جونا و میلِر دیگه خیلی خوب بودن ولی با این حال دوستشون داشتم)

رفتار همه ی آدما بعد از یه فاجعه متفاوته و این رو به خوبی میشه تو این کتاب دید. اینکه آدما برای محافظت از هم به چه کارایی دست میزنن و اینکه شاید واقعا به فکر همدیگن. میخوام ببینم امکان داره کالین هوور کتابی بنویسه که اشک من باهاش درنیاد یا نه؟!