یادداشت معصومه السادات صدری

        .

نئوهاوکینگ ها

کتاب را زیر سرم خواندم. وقتی تخت روبروی ام داشت ماجرای جن گرفتگی مهیج اش را با صدای بلند برای کسی که آنطرف خط بود تعریف می کرد.. 
نویسنده کتاب همسر مهدی یزدانی خرم است(کتاب خون خورده و باقی آثار..) 
ماجرا از میانه شروع می شود نه از اول نه از آخر. از آنجایی که سرطان شروع شده و عمل اول جواب نداده. حالا باید برود سراغ متاساژ. 
محتوا: در کتاب های این مدلی من بیشتر دنبال تغییری هستم که بیماری روی فرد و جهان بینی اش گذاشته. خانم حسینیان نماینده نئوهاوکینگ هاست. با لاک ناخن و رنگ مو و کش سر های مختلف روحیه اش را طی بیماری حفظ می کند.
در مورد رابطه اش با خدا و عوض شدن سبک این رابطه بعد از مریضی چیزی نمی نویسد. اساسا نقش خدا خیلی کم رنگ است یا اصلا نقشی ندارد. فقط یک جا اشاره می کند که دلش میخواست ختم واقعه بگیرد و نتوانسته بود و دوست مومنش لطف می کند و ختم را برایش انجام می دهد. 

نقد فرم(؟) :
گاهی نوشته ها حالت سورئال پیدا می کرد و زمان از دستت در می رفت که الان چه وقت را روایت می کند؟ یا اصلا روایت می کند یا داستان می گوید؟ 
بعضی قسمت ها هم زیادی طول و تفصیل داشت و تکرار مکررات بود. 
بعضی قسمت ها را هم آورده بود که صرفا بیاورد این که سحر دولتشاهی پیام داد یا کیانیان به ملاقتش آمده یا گلاره عباسی برایش گل فرستاده.. انگار یک جور آوردن اسامی معروف و .. خلاصه این حس را تداعی می کرد. 
بگذریم 
. 

کتاب را بخوانید؟ اگر خدایی نکرده بیمار سرطانی دارید و دلتان می‌خواهد بدانید احوالاتش چیست، شاید بد نباشد.
ولی اگر در سوگ عزیزان از دست رفته از سرطان حتی بعد از چندین سال هستید، نخوانیدش. 

امتیاز 3 از 5

#کتاب_خواندم
#نئوهاوکینگ ها