یادداشت مریم محسنی‌زاده

        کتاب "فتح خون" بعد از شهادت آوینی منتشر شد و روایتی است از واقعهٔ کربلا و عاشورا. در این بین پاراگراف‌هایی هم از زبان یک راوی بیان می‌شود که فوق‌العاده هستند.
قلم جذاب، کلمات قدرتمند و تعابیر دلنشین متن را خواندنی‌تر کرده‌اند و به خواننده حسی از شور و حماسه، و اشک می‌دهند. ازطرفی دیالوگ‌های قوی می‌تواند منبع خوبی برای فیلمنامه‌های مذهبی باشد. 
بخش‌های زیادی از روایت عاشورا که در کتاب آمده، برگرفته از "موسوعة کلمات‌الامام‌الحسین" هست. اگرچه کتاب علاوه‌بر ماجرای کربلا، برخی تفاسیر و شبهات را ارائه می‌دهد و از همهٔ جوانب به واقعه نمی‌پردازد اما بسیار خواندنی است. عشقی که نویسنده در نوشتن کتاب داشته را با تک‌تک واژه‌ها می‌توان احساس کرد.
به جرأت یکی از بهترین کتاب‌های عاشورایی بود که خوانده‌ام. آنقدر قشنگ بود که دلم می‌خواهد دوباره بخوانمش؛ شاید هر محرم.

پیشنهاد می‌کنم اگر کتاب را ندارید نسخهٔ صوتی‌اش را بشنوید، آن هم فوق‌العاده بااحساس اجرا شده است.