یادداشت Roghayeh Baghbahari

        جاه طلبی به فروتنی، موفقیت به خیر خواهی و شکست به شکیابی نیاز داره و کتاب سعی داره توی هر مرحله بگه چطوری مچ خودمون بگیریم.
 ایگو مثل جاذبه ما رو زمین میزنه و نکات قابل توجه برای من:
همیشه شاگرد بودن
 دنبال کسی شدن نباشیم، دنبال کاری کردن باشیم
خارج شدن از دنیای فانتزی ذهنی 
سرمایه گذاری روی توانایی ها و نه گسترش من، ایگو دشمن گام های بعدی 
دنبال تناسب و دلنشینی باشیم، نه رنگ و لعاب 
شکست هوشمندانه زمان مرده را زنده می‌کند.
و در نهایت تلاش کافی است(ایگو گاهی با هر ترفند و وسوسه ای میخواد شمارو نگه داره و حس کفایت بهتون بده، ممکنه با سرخوردگی موفق بشه شمارو سرجاتون بشونه یا اینکه با حس غرور و برتری، توهم عالی بودن! به هر حال من فکر میکنم این مکانیزم هست تا جلو طمع انسان گرفته بشه. اما اگر به جای پیشرفت دنبال رشد باشیم، مرتفع شدن و پربار شدن اتفاق خیری می‌تونه باشه) این تیکه اخر برداشت خودم بود.