یادداشت مظفری

        بسم‌الله الرحمن الرحیم
در گشت و گذارهای فرهنگی، در میان قفسه‌ای توجهم را جلب کرد. بخش ناگفته تاریخ از زندگی شخصی پیامبر اسلام.
زندگی دختران پیامبر. (البته به تعبیر دقیق، دخترخوانده‌های پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم)
روایت، روان نوشته شده، هر چند متنِ تاریخی بر جنبه ادبی غلبه دارد.
مستندات و منابع نشان‌دهنده تحقیقات وسیع نویسنده درباره این حوزه است. موضوع جالبی است و خواندنش را توصیه می‌کنم، هر چند اگر نویسنده‌ توانمندی، دست بر قلم می‌برد و رمانی در این موضوع می‌نوشت، خواندنی‌تر بود.
  
پ.ن: مقدمه کتاب به قلم بیژن عبدالکریمی و پیش‌درآمد ان را حسن محدثی نگاشته است. این دو گفتار ابتدایی کتاب بیش از آنکه مقدمه باشد سطوری است در تعریف و تمجید و تملق از یکدیگر. این حجم از تحویل‌گیری و احترام به نظرم شایسته نیست، چه اینکه بعد از خواندن این دوگفتار، به نظر می‌رسد  خواننده با رمانی فاخر و متن داستانی عالی روبرو می‌شود، در حالیکه واقعیت این است که این کتاب بیش از آنکه داستان نامیده شود، روایتی تاریخی است که هیچ‌کجا در محدوده تخیل پا ننهاده است. عرض ارادت، احترام و محبت، امری ستودنی است، اما نه در این حد.