یادداشت محمد مهدی

        باسمه
«فبأي آلاء ربما تكذبان...»
🔰 ماجرا، ماجرایی عاشقانه هست و از قضا حقیقی: عشق پسری از شیلی به دختری از غزه! همینقدر دور و دراز و پرماجرا!
🔰 انگیزه اولیه من برای خوندن کتاب، شنیدن روایتی از زندگی روزمره در غزه تحت محاصره بود. چیزی که اتفاقاً در بخش‌های ابتدایی کتاب تا حدی مشاهده شد؛ اما فضای عاشقانه به مرور غالب شد که اصلاً چیز بدی نیست؛ صرفاً تعریف می‌کنم. اتفاقاً خیلی هم زیبا، دل‌نشین و جانکاه بود... واقعاً انتقال احساس، خیلی خوب بود... به عنوان عاشقانه‌ای مدرن، جالب توجه و عالی! الله الله 🥲
🔰 برای اینکه گم نکنیم راوی فلسطینی هست، در بعضی قسمت‌ها، شرایط خودش رو مثل مواجهه‌ای با اسرائیلی‌ها معرفی کرده. راهکار جالبی هست؛ ولی انسان فلسطینی نیست...
🔰 یه ملاحظه جدی در مورد این کتاب دارم که به عنوان یه برادر کوچکتر ازتون می‌خوام جدیش بگیرین:
⚠️ اگه سخنرانی آقای کاشانی در دهه اول محرم ۱۴۰۲ رو شنیده باشین، یقیناً با خوندن بخش‌های غزه فکر می‌کنین قریب به اتفاق اهل این منطقه ناصبی هستن! در حالی که والله والله والله اینطور نیست! (از روی شناخت می‌گم نه صرفاً از خوندن کانال تلگرامی) اتفاقاً اون رویکرد پیشنهادی ایشون، نهایتاً تشدید کننده شرایط هست... حالا چرا همچین حسی در خواننده به وجود میاد؟
۱. شرایط یک خانواده ذکر شده و قابل تعمیم نیست.
۲. فضا، تاریخ، فرهنگ و اجتماع غزه به صورت خاص و فلسطین به صورت عام، به شکل کافی توضیح داده نشده که می‌بایست در پاورقی‌ها شفاف سازی اتفاق می‌افتاد.
۳. غلط‌هایی عجیب در روایت هست که این رو به ذهن میاره که نویسنده محترم، با این فضا بیگانه بوده و به حد کافی تحقیق در مورد بستر ماجرا نکردن (مثلاً سلفیت نجدی - وهابیت - در نوار غزه واقعاً ریشه نداره و اصلاً تنها جایی که داشتن مسجدی بود که حماس در مبارزه با اون‌ها یکی از فرماندهان میدانی خودش رو از دست داد و به اون مسجد تخریب شده، ضرار می‌گن الآن).
و... [در این موارد اگه بخواین می‌تونیم صحبت داشته باشیم]
🙏 حالا خواسته‌ام چیه؟
☑️ اگه در حد کافی از فلسطین مطالعه داشتین و پیش‌زمینه خوبی دارین، بیاین و این عاشقانه رو مطالعه کنین. علاوه بر داستانی زیبا، با بخش‌هایی از زندگی غیر جنگی انسان فلسطینی آشنا می‌شین...
❌ اگه در این زمینه مطالعات کمی داشتین، صرفاً مشهورات رو شنیدین و آشنایی کافی ندارین، لطفاً این کتاب رو بذارین بعد اون سیر مطالعاتی بخونین...

🔰 از خدا برای خانوم آلاء، سلامتی و توفیق هر چه بیشتر رو می‌خوام...

پ.ن: کتاب، کتاب خوبیه و سختگیرانه نوشتم. امتیاز نسبتاً کمی که دادم به خاطر غلط‌های املایی و نگارشی و مفهومی و همینطور کم کاری در ارائه توضیحات بی‌طرفانه و دقیق در موردی با این اهمیت که اتفاقاً مخاطب اطلاع زیادی ازش نداره هست.
      
1

13

(0/1000)

نظرات

خیلی خوب نوشتید و دقیقاً سوال مهم من هم همین بود، که دید برادر و اطرافیان آلا، در فلسطین عمومیت دارد و اگر بله تا چقدر و این قدر دور از واقعیت درباره ایران فکر می کنن؟
ممنون که قدری توضیح دادید، اما واقعا راجع به نظر افکار عمومی فلسطین نسبت به ایران کنجکاو شدم. هرچند طفلک ها، الان فقط باید جانشان را حفظ کنند
1

1

سلام. واقعاً عمومیت نداره. جالبه که بگم (از آقای علیرضا کمیلی که با خانواده ساحوری آشنایی داشتن نقل می‌کنم) خانم ساحوری بعد از اتمام کتاب، راضی نبودن و می‌گفتن فکر برادر و فضای غزه رو درست انعکاس نداده...
افکارسنجی درست حسابی و تا حد خوبی بی‌طرفانه واقعاً کمیاب هست و امثال بارومتر عربی هم تا حدی مغرضانه هست متأسفانه...
به هر حال اما باید واقع‌بین بود؛ فلسطین و خاصه نوار غزه بخشی از سرزمین‌های عربی هست و مردم عربی قریب به اتفاق چیزی از ایران نمی‌دونن! آدم واقعاً انتظار نداره در منطقه اینطور باشه؛ ولی وقتی فکر می‌کنم خودم از دولت‌ها و ملت‌های منطقه‌ای چیز زیادی به جز کلیات نمیدونم، برام قابل درک میشه.
یه بخش مهم دیگه هم برساخت رسانه هست؛ ایران که رسانه منطقه‌ای نداره و ما با جدی‌ترین رسانه‌های منطقه‌ای تا چند سال قبل در نزاع بودیم...
به هر صورت بحث زیاده؛ ولی تصویر برآمده از کتاب در فضای فلسطینی درست نیست 

1