یادداشت راضیه محمدی

        موضوع کتاب درباره غواصان است. اما نثر جالبی ندارد. انگار که نویسنده به این خیال بوده که هر چه سخت‌تر بنويسد ادبی‌تر است و در نتیجه جذاب‌تر. به شخصه مرا کلافه کرد. فعل‌ها جابجا در جمله آمده‌ بودند. برخی فعل‌ها مثل "می‌خاموشیدند" "درازاند" "می‌بارانیم" عجیب بودند. از این دست فعل‌ها زیاد دارد البته.
نثر باعث شد نتوانم با کتاب ارتباط بگیرم. کاش لااقل گفتگوها را عامیانه نوشته بود یا با نثری راحت‌تر
در کل دوستش نداشتم