یادداشت سید عطا ناقدی فر
4 روز پیش
دو فصل اول، غلظت بالایی از فلسفه بودایی داشت و از آنجا که با پیش‌فرض‌های فربه و غلیظش چندان کنار نمی‌آمدم و ارتباط نمی‌گرفتم، کامل نخواندمش.
اما بقیه کتاب غلظت معتدل‌تری از فلسفه بودایی داشت و نکات حکمت‌آمیزی داشت. شاید مهم‌ترین آوردهٔ کتاب برای من، طراوت‌یافتن دوباره مفهوم زیبا و فوق‌العادهٔ «ذهن‌آگاهی» بود؛ مفهومی که شاید بتوان آن را مفهوم محوری کتاب دانست.
اگر حس می‌کنید «سرعت»، «بی‌قراری»، «هوس» و «مقصدهای دور و دراز» زندگی کردن را از یادتان برده، شاید این کتاب انتخاب مناسبی برای خواندن باشد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.