یادداشت

        تجربه‌ی یک زندگی متفاوت و غریب به لطف خانم پلاچینو!
کتاب روند خوبی داشت و خیلی کم حوصلم سر میرفت و تقریبا اگر از امتحانام بگذریم بی وقفه کتاب رو خوندم و دو روزه تمومش کردم.
اوگی دلپاک که شاید سرنوشت زیاد باهاش مهربون نبوده و با صورتی متفاوت پا به این دنیا میذاره و تجربه هایی که تا ۱۰ سالگیش داره خیلی متفاوت تر از تجربه بقیه هم سن و سالاشه!
تا وقتی که تصمیم میگیره برای اولین بار در کلاس پنجم به مدرسه بره و باهم سن و سالاش تعامل داشته باشه..
اولین چیزی که اینجا به چشم میاد شجاعت و باور داشتن اوگی به خودشه که همچین تصمیم جسورانه ای رو میگیره که بخواد مدرسشو ادامه بده..
مامان دلسوز و دلپاک اوگی که تمام وجودشو برای اوگی گذاشته..
پدر بامزه و دوستداشتنی اوگی ،که خیلی به صلاح پسرش فکر میکنه..
ویا ؛ وقتی زاویه دید ویا شروع شد انتظار داشتم از جمله های کلیشه ای استفاده شه و ویا رو یه خواهر ۱۵ ساله‌ی غیرواقعی بدون هیچ نگرانی برای خودش نشون بده ولی چیزی که صدبرابر این کتاب رو قابل درک تر کرد این بود از مشکلات ویا هم صحبت شد و ویا هم دغدغه ها و نگرانی های خودش رو از این اتفاق بروز داد!
جک به من یاد داد نترس باشم و برای ارزش‌هام و چیزایی که برام مهم هستن بجنگم حتی اگه بدونم که قرار نیست به راحتی اینکار تموم شه!
در اخر ؛ مهمترین چیزی که این کتاب در تمام طول داستان داشت با صدای بلند فریاد میزد مهربونی بود.
دلم میخواد با یکی از اصول اقای براون تموم کنم که به نظرم گویای همه چیزه
"اعمال شماست که باقی میماند"