یادداشت محبوبه طاهری
1400/9/19
بذار گوشیمو چک کنم ببینم ساعت چنده. حدوداً ده دقیقه گذشته. گوشی رو خاموش می کنم.عه! ساعت چند بود؟ همین، گوشهای از اعتیاد ماست که فکرش را نمیکردیم. زمانه درگیر تغییرات فرهنگی است. وسایل الکترونیکی و اینترنت، شیوۀ زندگی ما را دگرگون و تحت تاثیر قرار دادهاند. تقریباً یک دهه پیش باید کارتهای اینترنت را خریداری میکردیم و به سختی به آنها وصل میشدیم. اما الان از ضروریات زندگی به شمار میرود که خیلی راحتتر در اختیار همگان است. نویسنده در این کتاب از تجربیات اعتیاد خود به نت سخن در میان آورده است. او نشان میدهد که چگونه یک فعالیت سادۀ اینترنتی میتواند به یک اعتیاد واقعی تبدیل شود. چیزی که بعضاً حتی فکرش را هم نمیکنند به هر حال به قول مترجم کتاب، علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد. بازیهای نرم افزاری و اینترنت تا جایی ابزارهای بی ضرری هستند که مواقعی برای کار یا تفریح مورد استفاده قرار میگیرند. در این مرحله افراد به دو قسمت تقسیم میشود؛ گروهی گهگاه به عنوان گذراندن وقت خالی از آنها استفاده میکنند و گروهی دیگر برایش مخصوصاً وقت خالی کرده و جنبه اعتیاد آور پیدا میکنند. کم کم از تعاملات زندگی واقعی دور میشوند. نویسنده از دستۀ دوم بوده و با کاربرد افراطی از این ابزارها، سلامت روانی، جسمی، رشد معنوی و روابط اجتماعی خود را به خطر انداخته بوده. او برای توصیف خود عبارت "خورۀ بازی و اینترنت" به کار میبرند. با اینکه این عادت را ترک کرده اما سالهای زیادی از عمرش را پشت میز کامپیوتر از دست داده و از دنبال کردن اهدافش بازمانده. اگرچه بعد از هر بار بازی احساس عذاب وجدان به سراغش میآمده اما باز هم نمیتوانست بازی را کنار بگذارد. بالاخره سال ۲۰۰۳ وقت ایجاد تغییر بود. مسیر بازیابی سلامت برایش دشوار و طولانی بود و چندین بار به عقب بازگشت ولی در نهایت با مشاوره و با کمک دوستان به مقصد رسید. چند سالی بعد از بهبودی و تغییر، کم کم شروع کرد به دیگران هم کمک کند تا از این مشکل رها شوند و یا پیشگیری کنند. رابرتس برای کمک کردن با این که تجربههای زیادی از بازیها و فعالیتهای اینترنتی داشت اما سعی کرد شناخت خود را غنیتر سازد. علاوه بر شناخت دقیقتر، امکانات مختلف اینترنت، مطالعه علمی رفتارهای وسواسی و اعتیاد نیز پرداخت. هنوز ممکن است ندانند که این وابستگی یک مشکل محسوب شود. اعتیاد به فضای مجازی اتفاقی جدید و انکار ناپذیر است که تحقیقات علمی زیادی دربارۀ آن انجام شده. بازیهای نرمافزاری و اینترنت به خودیِ خود بد نیستند اما بعضی افراد شیوههای نادرست در کاربرد آنها پیش میگیرند. مثلاً بعضی از کاربران از دوستان و خانواده دوری میکنند و در روابط اینترنتی غرق میشوند. عدهای دیگر به علت ضعف مهارتهای اجتماعی برای فرار از تنهایی در دنیای مجازی با دیگران ارتباط میگیرند. صد البته داشتن دوستان اینترنتی اشکالی ندارد اما بسیاری از معتادان به اینترنت بیش از حد به ارتباط با افرادی که هرگز آنها را ندیدهاند وابسته میشوند و از همینرو مهارتهای اجتماعی آنها رشد نمیکند. با خواندن این کتاب اطلاعاتی درباره اعتیادهای مجازی به دست میآید. اعتیاد، اختلال سرسختی است که احتمال بازگشت آن زیاد است. ما میتوانیم انتخابهای خود را کنترل کنیم اما نمیتوانیم بر انتخابهای فرزند یا دوست یا کسی که قصد کمک به او را داریم کنترلی داشته باشیم. بهترین راهکارها را کوین رابرتس به سادگی بیان کرده است. راهکارهای کارآمد شناخت، ما را در غلبه بر هر مشکلی یاری میدهد، هرچند آن مشکل در آغاز مرموز یا حل ناشدنی به نظر رسد. (نورمن وینسنت پیل)
1
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.