یادداشت نیکتا خرامان
1401/12/16
دقیق، جادویی و زیبا. لیلی شبیه بعضی لحظههای همهی مائه. مثل همهی ما که گاهی دوست داریم نامرئی بشیم و هیچکس نه ما رو ببینه و نه صدامون رو بشنوه. لیلی داره یاد میگیره که صدای درونش رو بشنوه و حتی بلند داد بزنه. با کمک قصهها و البته زندگی که روی سختش رو داره نشون میده. تای کلر مثل مت هیگ شده یکی از نویسندههای عزیزِ عزیزم.
1
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.