یادداشت dream.m

        اینهم از نبوغ آقای بیضایی عه که اومده از یک افسانه که توی کودکی شنیده، استفاده کرده تا پیامش رو به گوش مخاطب برسونه .‌البته که من از ادبیات متعهد دهه ۴۰ ایران چندان هم خوشم نمیاد و بنظرم خیلی گل درشتن، اما بیضایی برعکس بعضی از هم عصرانش، اومده پیوندی بین افسانه های اصیل ایرانی و دغدغه های سیاسی اجتماعی دوران خودش ایجاد کرده که زهر اون شعارزدگی رو کم میکنه. 
نمایشنامه سلطان مار جوریه که هم میشه برای کودک اجرا بشه و هم بزرگسال. پتانسیل بالایی داره، هم طنز داره و هم جدیه، هم اسطوره اس و هم معاصره. بهرام بیضایی خیلی خوب کارش رو بلده.
....
دوست داشتم بیشتر و بهتر بنویسم ولی مسمومیت از هوای آلوده منو داره میکشه و تمرکز ندارم.