یادداشت یگانه ونارچی

        از آن دست داستان‌هایی‌ست که تمام چاشنی‌اش به اندازه است اما به ذائقه‌ات خوش نمی‌آید. 
در عین روند طبیعی داستان یک کشش ملال‌انگیز هربار من را از این کتاب دور می‌ساخت طوری که مطالعه‌ی این کتاب کم حجم یک ماه به طول انجامید! 
بن‌مایه‌ی بیش از اندازه عریانش لذت کشف را از مخاطب گرفته و تا حدودی احساس پند را به او القا می‌کند. 
و در نهایت احساس دلسوزی بیش از همذات‌پنداری‌ نمود پیدا می‌کند.