یادداشت محمدامین رنجبری

        
ادواردو، هشام عزیز، مهدی
صاحب این اسامی تنها یک نفر است. یک نفری که حضرت امام بر جبین او بوسه زدند.
ظاهرا به مانند مسیح...
هر‌کس عکسش را بر دیوار نظاره میکرد، گمان میبرد که مسیح است.
باطنا به مانند سلمان؛ سلمان وار شیعه‌ی مرتضی علی شد...
کسی که به جرم شیعه و پیرو مکتب خمینی بودن او را کشتند و خودکشی جلوه دادند. 
نیازی نیست جای دوری بروید...
همین الان نیز با یک جستجو‌ی ساده در‌می‌یابید که علت مرگ را (در کمال تعجب) خودکشی قید کرده اند.
به راستی «خودکشی» بوده است یا «شهادت»؟
اگر شما نیز علاقه‌مند هستید که در خصوص صاحبِ تیم یوونتوس، کارخانه‌ی فراری، فیات ایتالیا، مازراتی و ... بیشتر بدانید و به سبک روایی به ماجرای کشته شدن او بپردازید، کتاب «ادواردو» را به شما توصیه میکنم.
کتاب «ادواردو» از زاویه‌ دید یک خبرنگار ایتالیایی و یک تیمِ مستندساز ایرانی که متشکل از طرز تفکر های مختلف هستند به قلم درآمده است. تیم مستند سازی که واقعا مستند «ادواردو» را ساخته اند.  شما می توانید بعد از خواندن کتاب به تماشای آن مستند بپردازید.
یک پیشنهاد جذاب؛
ظاهرا انتشارات ابراهیم هادی نیز کتابی در خصوص شهید آنیلی، به اسم «من ادواردو نیستم» به چاپ رسانده است. بهتر می‌باشد که برای درک روشن تر از ابعاد زندگی ادواردو آنیلی، این دو کتاب را باهم بخوانید.
تصاویر را ورق بزنید و بخش هایی از دو کتاب را مطالعه فرمایید‌.
محمدامین رنجبری
۱۴ شهریور ۱۴۰۱