یادداشت عطیه

        - دی ۱۴۰۳ ( کتاب از نویسنده عرب ) 

- خارومیخک نوشته ی یحیی السنوار ،فرمانده حم-اس در غزه، مجاهدی که تا آخرین لحظه زندگیش از رَمی اسرائیل دست برنداشت و یکی از ماندگار ترین  قاب های مقاومت رو بوجود آورد. سنوار 22 سال در زندان های اسرائیل بود و در این مدت این اثر رو نوشت. 

- حوادث این کتاب واقعیه. هم بخشی از تجربیات خود نویسنده است و هم افراد دیگه و تخیل تو این کتاب فقط اونقدری هست که به عنوان رمان بشه خوند. بعضی کاراکتر ها خیالین و بعضی ها مثل عماد واقعی. 

- داستان حول محور یه خانواده فلسطینی میگذره که بعد از حوادث سال 1948 ناچار به ترک خئنه اشون تو فلسطین و سکونت در اردوگاه الشاطی غزه شدند. کتاب از زبان احمد، یکی از پسر های خانواده بیان میشه و روند داستان از سال 1967 و جنگ 6 روزه بین اسرائیل و اعراب شروع میشه و تا حدود سال 2000-2003 و وقایع انتفاضه دوم ادامه داره 

- اصل و هدف این کتاب نشون دادن شکل گیری گروه های مقاومت و عملیات هاشون در غزه است اما نویسنده پله پله وارد این بحث میشه

- اول کمی از حال و هوا و فرهنگ مردم غزه و بازی های کودکانه میگه وسیستم آموزشی رو توضیح میده. کم کم فعالیت های گروه های مختلف فدایی رو میگه مثل گروه فتح. بعد وارد فضای دانشگاه ها میشه و به بررسی ایدئولوژی های مختلف مقاومت ، جنبش های مختلف دانشگاهیی و تبیین اهداف مبارزه و از این قبیل می پردازه. بعد میاد درباره ی  اختلاف دیدگاه های جنبش فتح و جنبش های اسلامی حم-اس میگه و در نهایت تمام کار های کوچیک و بزرگی که مردم مقاوم فلسطین برای آزادی در طول انتفاضه اول و دوم انجام دادند . 

- نشون دادن اینکه مردم از انفعال، شروع به تبیین میکنند و بعد از تبیین انتفاضه راه میندارند واقعا جالب و قابل تامله و شنیدن این وقایع از زبون کسی که خودش همه رو درک کرده خیلی جالبه 

- این که با دست خالی و به سختی تونستن مبارزه کنن خیلی تحسین بر انگیزه 
یه قسمتی که برای من جالب بود اونجایی بود که تعریف میکرد با چه مصیبتی تونستن یه اسلحه و چند تا فشنگ پیدا کنن تا بتونن باهاش تمرین کنن.
 
- اینکه ایدئولوژی های مختلف رو در غالب بحث های خانوادگی سر شبی پای تلوزیون میگفت خیلی قشنگ و جالب بود 

-خلاصه که از مسائلی تعریف کرده که شاید هیچ جا نتونیم مثلشو بخونیم و من خودم خیلی موارد رو تا حالا نشنیده بودم 

- کمی کمک میکنه روند مبارزه و علت اتفاقات رو بفهمیم 

-و مهم ترین علت من رو برد به خیابون های غزه و تو این مدت بین اون مردم زندگی کردم