یادداشت

        تراژدی ، واژه ای که شاید این روزها زیاد می شنویم... مثلا اگر کسی تصادف بکنه یا توی آب غرق بشه ازش به عنوان یک تراژدی یاد میشه
اما تراژدی واقعا چیه؟ آیا به معنای یک واقعه دردناک و دلخراشه؟
همونطوری که میدونید ، تراژدی در یونان باستان متولد شد و بنابر نظریه کسانی مثل محمد رضایی راد در کتاب انتقام دیونوسوس ( که من هم با این نظریه موافقم ) در همون یونان باستان هم به پایان رسید...
افلاطون کاملا مخالف تراژدی یا شاید بشه گفت مخالف هنره ، چون معتقده چیزهایی که در این جهان وجود داره تقلیدی از چیزهای اصلی و درجه یک و واقعی ایه که در عالم مُثُل وجود دارند و تراژدی با تقلید از این تقلید ، دو بار از واقعیت دور میشه در نتیجه چیز خوبی نیست و باعث انحراف میشه...
ارسطو جوابش رو میده و میگه اتفاقا تراژدی باعث تزکیه نفس و کاتارسیس میشه ... 
این یک بحث مفصله که جاش اینجا نیست...
اما این کتاب در همین باره بحث میکنه... آیا تراژدی مفیده یا نه؟ اصلا تراژدی چیه؟ فرق بین تراژدی به معنای نمایشنامه های یونان و رنسانس با اتفاقات دردناکی که در دنیای واقعی میفته چیه...
این مباحث در ۹ مقاله بررسی شده...
منتها ایرادی که به این کتاب میشه گرفت اینه که اولا تراژدی های یونان با تراژدی های رنسانس زمین تا آسمون فرق دارن و اساسا از نوع دیگه ای هستند و کنار هم قرار دادن این داستان ها درست نیست...
دوم هم ترجمه عجیب و غریب این مقالاته که با اسم های نامانوس ترجمه شده... توضیحی هم بابت این نام گذاری داده نشده...
مثلا واژه هامارتیا hamrtia که همه جا هامارتیا نوشته و خونده میشه ، اینجا هامارشیا !!! ترجمه شده...
یا نمایشنامه نویس یونانی یعنی اشیل یا آیسخولوس اینجا ایسکلوس ترجمه و نوشته شده...
در کل کتاب خوب و مفیدیه و خوندنش برای کسانی که تراژدی ها رو جدی تر پیگیری می کنند و مخصوصا دانشجویان و بازیگران و کارگردانان تئاتر خیلی مفیده.