یادداشت عین جوادزاده

        من فکر می‌کنم سنگ – کاغذ – قیچی روایتی  جذاب و پرکشش داره، اما نه بی‌نقص. نقاط قوتش در تعلیق، فضای سرد، و بهره از عنصر نابینایی چهره برای ایجاد ابهام عالی‌اند.
 اما گاهی برخی پیچش‌ها کمی بیش از حد اتکا به شگفتی دارند و بعضی سرنخ‌ها به نظرم پیش‌بینی‌پذیر بودند. در بعضی بخش‌ها، رابطه‌ی آدام و آملیا به شدت رو به درون حرکت می‌کنه و گاهی تمایل دارم نویسنده بیشتر روی انگیزه‌ها و پشت‌صحنه‌ها متمرکز بشه تا صرفا هیجان داستانی . به نظرم کتابیه که مخاطب را به فکر وادار می‌کنه، اما نه کاملاً راضی‌کننده در همه جهات.
نمره کلی: ۳.۸ از ۵
نمرات موضوعی تک بعدی:

طرح و پیچش	۴.۵	چرخش‌های داستانی زیاد و اغلب غافلگیرکننده هستن و مخاطب رو در حالت شک نگه می‌دارن
شخصیت‌پردازی	۳.۵	شخصیت‌ها جذاب‌اند، اما در بعضی موارد احساس کردم برخی انگیزه‌هاشون ممکنه کمی سطحی باشه
فضا و اتمسفر	۴.۲	فضای سرد، دورافتاده و کلیسای بازسازی‌شده کمک می‌کنه به حس تعلیق عمیق
نوآوری	۳.۸	استفاده از نابینایی چهره در داستانی روانشناختی نقطه قوته، اما برخی عناصر ممکن است شبیه موارد دیگر در ژانر باشن
خواندنی بودن / جذابیت	۴.۰	کتاب به گونه‌ای نوشته شده که نمی‌توانی دست بکشی — حداقل در بسیاری مواقع