یادداشت مریم محسنی‌زاده

        کتاب "پنجره‌های تشنه: روزنوشت‌های انتقال ضریح امام حسین علیه‌السلام از قم به کربلا" نوشتهٔ مهدی قِزلی است.
این کتاب لحظه‌به‌لحظه، ماجراهای انتقال ضریح را در سال ۱۳۹۱ روایت می‌کند؛ اتفاقی ناب و کم‌تکرار!
مهدی قِزلی با زبانی ساده و خوش‌خوان که ته‌مایه‌ای از طنز دارد، به بیان خاطرات شیرین و حال‌وهوای معنوی مردم می‌پردازد. از همراهی، عشق، لطف و ارادات مردم ایرانی به صاحبِ ضریح می‌گوید و مخاطب را با خود به این سفر پربرکت می‌برد.
اگرچه کتاب در بخش‌هایی ناگزير به تکرار می‌افتد چون اتفاقات مشابه هستند اما همچنان کِشش و جذابیت دارد. فکر می‌کنم اگر همزمان با خواندن، نسخهٔ صوتی را گوش نمی‌دادم، کتاب به چشمم خسته‌کننده می‌آمد!
طراحیِ جلد و انتخابِ عنوان کاملاً متناسب با محتوای کتاب است. صفحه‌آرایی هم به‌گونه‌ای است که حال‌وهوایِ یک روزنوشت را منتقل می‌کند؛ صفحات، خطوط کم‌رنگی شبیه دفتر دارند و بالای هر صفحه تاریخ و روز نوشته شده است.
در ابتدای کتاب، نقشه‌ای از مسیر طی شده آمده و در انتهای کتاب عکس‌هایی از این سفر آورده‌ شده است. چه حیف که عکس‌ها تک‌رنگ هستند! (احتمالاً به خاطر محدودیت‌های چاپ و قدرت خرید بوده)