یادداشت زهرا ساعدی

        این کتاب درمورد مهاجری الجزایری به نام احمد در رم است که اسمش را به آمدئو تغییر داده و در آپارتمانی با ساکنانی زندگی می‌کند که هر کدام داستان خودشان را دارند و خط اصلی داستان که متهم شدن احمد به قتل است، از زاویه‌ی دید هر کدام روایت می‌شود.
طبعا بخش زیادی از کتاب به رفتار انسان‌ها به خصوص ایتالیایی‌ها با مهاجران می‌پردازد و از اختلافات بخش شمال و جنوب ایتالیا و فوتبال ایتالیا هم صحبت‌هایی می‌شود.
کتاب با داستان پرویز ایرانی شروع می‌شود که پناهنده است و در شیراز زندگی می‌کرده و به نظر سنی نیست اما اسم فرزندش عمر است که به نظرم این یعنی ضعف شناخت نویسنده نسبت به ملیت کاراکتری که خلق کرده.
شروع کتاب برای من جالب نبود و شاید بابت همین تا آخر ارتباط برقرار نکردم و در کل چندان دوستش نداشتم.