یادداشت علیرضا نوریان

        نویسنده می‌گوید که ما دلیلی درونی برای انجام کارها داریم. دلیلی که گام برداشتن در مسیر آن برای ما لذت‌بخش است و به ما انگیزه می‌دهد. این انگیزه درونی در قلب ماست و نمی‌توانیم خوب آن را بیان کنیم. چراکه قلب بخشی از مغز است که میان انسان و حیوان مشترک است. نویسنده توصیه می‌کند که این انگیزه درونی را بشناسیم، آن را بیان کنیم و در تک تک تصمیم‌گیری‌ها به آن پایبند باشیم.

نویسنده می‌گوید که بسیاری از کارآفرین‌ها در ابتدا با این انگیزه درونی شروع می‌کنند. در طول مسیر توسعه کسب‌وکار، انتخاب‌هایی می‌کنند که با انگیزه درونی‌شان سازگار نیست و کم‌کم آن را فراموش می‌کنند. فراموش کردن انگیزه درونی باعث می‌شود که صاحب کسب‌وکار بعد از موفقیت مادی، باز هم احساس موفقیت نکند. از طرفی، مخاطبین و مصرف‌کنندگان محصولات هم دوست دارند از کسب‌وکاری خرید کنند که هدف مشخصی دارد. در واقع خریدار دوست دارد کالایی را بخرد که با انگیزه درونی او سازگار باشد و با استفاده کردن از آن کالا، خود را بیان کند. به عبارت دیگر، مردم هم با قلب‌شان کالا انتخاب می‌کنند.

نویسنده موسس فروشگاه وال‌مارت را مثال می‌زند که هدفش رساندن کالاها با قیمت مناسب به دست مردم بوده و سال‌ها این هدف را تعقیب می‌کرده است. او حتی در مناطق روستایی فروشگاه تاسیس می‌کرده تا مردم راحت‌تر بتوانند اقلام مورد نیاز خود را بخرند. بنیانگذار وال‌مارت، سال‌ها پولدارترین فرد دنیا بوده و تقریبا می‌توان گفت که زندگی ساده‌ای داشته است. یعنی در زندگی فردی هم طوری زندگی نمی‌کرده که برخلاف هدفش باشد. اگرچه نسل بعدی مدیران وال‌مارت روش دیگری را پیش گرفته‌اند و خیلی به تصویر ما از دنیای سرمایه‌داری نزدیکتر شده‌اند.

نویسنده می‌گوید که انگیزه درونی استیو جابز به چالش کشیدن وضع موجود بوده و هر محصولی که شرکت اپل تولید کرده برای رسیدن به این هدف بوده است. دلیل موفقیت شرکت اپل هم این است که در تمامی اقدامتش به این انگیزه پایبند است. این حرف، به نظر من خیلی عجیب می‌رسد. اینکه شرکت اپل، اول محصولی خلاقانه و کاربردی درست کرده باشد و بعد بگوید که هدف من به چالش کشیدن وضع موجود بود، خیلی منطقی‌تر است. موفقیت اپل را می‌توان با عوامل بسیار متنوعی مثل استعداد، پشتکار، تمرکز، اقبال و ... هم توضیح داد. متاسفانه نویسنده مدام ادعاهای خود را تکرار می‌کند و دلایل او اصلا قانع کننده نیستند. شاید قرار است آن بخشی از مغز این کتاب را بفهمد که میان انسان و حیوان مشترک است.