چیزی که تو نوشته‌های کورت ونه‌گوت خیلی به چشمم می‌خوره اینه که واقعا انسانین. یعنی سعی می‌کنه به مفهوم زندگی و چالش‌هاش و احساسات و عواطف انسانی بپردازه. تو تک‌تک داستان‌های کتاب اینو می‎‌شه دید و گرچه داستان‌های کوتاهین، بعد خوندنشون ممکنه تا یه مدت، ذهنتون مشغول باشه. داستان‌های کتاب خیلی ساده‌ و گیران و آدم رو درون خودشون می‌کشن. تنوع موضوعی و سبکی داستان‌ها هم جالبه ولی در عین حال، تقریبا همه‌ی داستان‌ها یه لحظه‌ی غافل‌گیری دارن که خیلی خوب و به‌موقع در داستان‌ها گذاشته شده. ضمنا ونه‌گوت تو بعضی از داستان‌ها از اون طنز جذابش - مشابه اون چیزی که تو کتاب مرد بی‌وطن می‌شه دید - استفاده کرده که واقعا خوندشون رو لذت‌بخش می‌کنه. در آخر هم باید بگم این که چه داستانی رو تو یه مجموعه‌داستان، داستان اول قرار بدی، مهمه؛ کاری که به‌نظرم این جا خوب انجام شده.