یادداشت سَمی

        همه‌ی انتقاداتی که به کتاب وارد شده در مورد طولانی بودن بیهوده‌ی داستان و از دست رفتن جذابیت بعد از خواندن یک سوم کتاب را کاملا قبول دارم ولی به نظرم خوبه که باور کنیم در زندگی همچنان با افرادی روانپریش و معلوم‌الحالی طرف هستیم. که همیشه در همه جا فقط به خودشون فکر می‌کنند و هدفی جز بیهودگی ندارند. پایان داستان رو اصلا دوست نداشتم هرچند که حس کردم اواخر کتاب داستان داشت یه تکونی می‌خورد...