یادداشت 𝖣𝖺𝗇𝗂𝖾𝗅
2 روز پیش
کتابی هست که به شخصه هیچ وقت ازش خسته نمیشم..طول داستان غیرقابل پیش بینی بود مخصوصا آخرش. اینکه داخل کتاب از اشیا، مکان ها و آدم های فراموش شده میگفت، حس عجیبی میداد. یادمه بعد خوندنش تا سه هفته سعی میکردم یه در مخفی تو خونمون پیدا کنم . یکم توی شخصیت پردازی ضعیف بود و کند پیش میرفت؛ اما اوکی بود و من مشکلی نداشتم. - اولین رمان آسیای شرقی که خوندم
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.