یادداشت امیررضا سعیدی‌نجات

        بسم الله

بانو فاطمه صدر (خواهر امام موسی صدر و دختر عموی شهید صدر) آنقدر زیبا و خودمانی و جذاب، زندگی اش با یکی از بزرگترین متفکران جهان را برایمان تصویر می‌کند که حقیقتا دلمان نمی‌آید کتاب به پایان برسد.

درباره شهید صدر خواندن دلیل جذاب بودنش، شخصیت خود ایشان است. کسی که در ۱۶ سالگی، به اجتهاد رسیده است و نه تنها در علوم دینی بلکه در ریاضیات و علوم غیردینی نیز تبحر بالایی داشته است.  شخصیتی که آنقدر عظمت روحی پیدا کرده است که شخصیت نحسی به نام صدام چندین بار قصد تخریب قبر او را داشته است و در آخرین بار بیان کرده است که از روی قبر او اتوبانی در عراق عبور می‌دهم تا نامی از محمدباقر صدر باقی نماند. او و خانواده‌اش توسط صدام نُه ماه در حصر خانگی بدون آب و غذای مناسب  حضور داشتند و بعد از آن صدام او و خواهر گرانقدر و مجتهده‌اش بنت‌الهدی را زندانی و سپس شهید کرد.

این حجم از مبارزه و خفقان را تنها در جایی می‌توان تاب آورد که شخصی همراه همچون بانو فاطمه صدر پشتیبان انسان باشد. او حقیقتا یکی از پشتیبان های امیدبخش به شهید صدر بوده است. کسی که در لحظه لحظه زندگی شهید، نه تنها خم به ابرو نیاورده، بلکه با حمایت‌های دائمی خود، یکی از بال‌های موثر پرواز محمدباقر صدر بوده است.

به نظرم از جذابیت و روایت دقیق این کتاب هرچه بگویم کم است و باید برای زندگی به چنین کتابی رجوع کرد. اصلاً مگر زندگی را جز در این چیزهایی که بانو صدر بیان کرده است می‌توان یافت؟