یادداشت نل

        برای چه همیشه این‌قدر عصبی هستم؟
این تقلای ناامیدانه فقط به قصد بقا برای چیست؟
سرم را تکان می‌دهم، رویم را از پنجره برمی‌گردانم، ذهنم را از صدسال بعد از این پاک می‌کنم. فقط درباره‌ی حال فکر خواهم کرد. درباره‌ی کتاب‌هایی که در کتاب‌خانه منتظر خوانده شدن هستند، ماشین‌های توی سالن ورزش که با آن‌ها کار نکرده‌ام.
فکر درباره‌ی چیز دیگری مرا به جایی نمی‌رساند.