یادداشت salar yekta

        نمی‌دونم بار چندم بود. هیچ‌وقت هم نمی‌تونم بفهمم چندبار خونده‌امش.
ولی هر بار که می‌خونمش، دیگه هیچی اندازه‌ی خوندنش حال نمی‌ده. فرق نمی‌کنه کجا باشم و چی‌کار کنم، خماری ناشی از دوری از ایشون اذیت می‌کنه. 

ضربان قلب رو می‌آره پایین، اضطراب رو می‌ندازه دور و ذهن رو خالیِ خالی می‌کنه. شاید ناطوردشت مورفین زندگی منه.