یادداشت سید
1403/12/10
سهمگین و گیج‌کننده.
چنان ضربه‌ای از این کتاب خوردم که تاکنون سابقه نداشته. کتاب در مورد کسی است که در سوربن جامعه‌شناسی می‌خواند و درس و دانشگاه را رها می‌کند. فصل‌های ابتدایی با خواب به فصل‌های پایانی وصل می‌شوند. راوی دوم شخص مفرد است؛ تو.
هیچ کتابی تا الان این‌جونه برای بازنمایی و انعکاس نزدیکی از زندگی خودم نداشت. شاید هم من در اوهام خودم چنین می‌پندارم.
اما این تنها کتابی بود که تا این‌جای زندگی توانستم در آن "پرسه" بزنم؛ چه در رویا و چه در واقعیت. شاهکاری که بسیار اتفاقی با آن آشنا شدم. کتابی پر از ارجاع و نقل قول، مثل زندگی.
پ.ن: تمام طول خط از نقطه‌ی که پر شده است؟
از ابتدا که تویی تا به انتها که تویی
حسین منزوی
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.