یادداشت اسماء محمدی

        برای علی عزیزم (۱۰ ساله‌ش است و من زن عمویش هستم) طاقچه را نصب کردم.
خودش لابلای کتاب‌ها چرخید و گوسفند ۶۸ را پیدا کرد. یک دور برای خودش خواند و بعد بین غش غش خنده‌هایش، برای من.
واقعا بامزه بود و به شکلی متفاوت به  مسئله‌اش پرداخته بود. علی‌مان اینقدر غرق خنده بود که دلم نیامد بعد خواندنش با گفتگو درباره‌ی کتاب فضا را جدی کنم.

ماجرا درباره‌ی چالش نخوابیدن پسربچه بود.