یادداشت Sheida Hanafi

        گاهی ادبیات نوجوان تنها راه نجات ما از واقعیت دنیا هستن💖
گاهی بعضی کتاب‌ها با صدایی بلند فریاد نمی‌زنند، با روایتی پیچیده شگفت‌زده‌ات نمی‌کنند، اما آرام و بی‌ادعا می‌نشینند گوشه‌ی قلبت و با رنگ‌های خودشان، آنجا را خانه می‌کنند. «ابری به شکل انبه» یکی از همان کتاب‌هاست.

این داستانِ دخترکی‌ست که دنیا را نه فقط با چشم، بلکه با روحش می‌بیند؛ دختری که صداها را رنگ می‌بیند، اعداد برایش مزه دارند، و هر واژه ردی از نور دارد. اسمش میاست. و با تمام تفاوت‌هایش، یادم داد چطور آدم‌ها را قضاوت نکنم، چطور با خودم مهربان‌تر باشم، و چطور غم را هم در آغوش بگیرم، چون گاهی فقدان‌ها هم به ما شکل می‌دهند.

در جهان رنگارنگ و پنهان میا، هر چیز ساده‌ای معنا دارد. مرز خیال و واقعیت باریک است. و عشق، حتی اگر شکل یک گربه‌ی نارنجی باشد، باز هم می‌تواند عمیق‌ترین پیوند زندگی باشد.

این کتاب را با قلبم خواندم. و هنوز، هر وقت به رنگ ها فکر میکنم یاد میا میفتم ‌.
تو این کتاب به ی یک پدیده کمتر دیده شده هم پرداخته شده ، حس آمیزی و ترکیب احساسات🌸