یادداشت زهرا ساعدی

        نمی‌دانم مجموعه‌ی شعر و عکس در کنار هم  اولین بار در ایران ابتکار خود محمدرضا فرزاد بوده یا نه اما به‌نظر من خلاقیت خوبی بود. هرچند بعضی عکس‌ها با شعرها ارتباط نداشتند. شعرها بیشتر تم غمگین داشتند. در کل اگر انتخاب شعر و عکس درست و هماهنگ باشد و شعرها  کمی شادتر باشند برای خوب کردن حال، یک داروی موثر است. انتهای کتاب هم بیوگرافی کوتاهی از شاعران آورده شده که زحمت آدم برای سرچ را کم می‌کند و هم آشنایی مختصری با شاعر است.