یادداشت سید صالح ادراکی

        '' رقت بار است که جنگ زده باشی و در خاکی دیگر معنی جنگ را بفهمی و بعدها چنان با وحشتِ کمونیست و طالب و داعش سر کنی که بدانی باز این کشور از آن یکی جنگِ بهتری داشته که لااقل قبل مُردن با آژیر به آدمها خبر میدادند که شاید بمیرند و حواسشان به جان آخرشان باشد پدرم در لحظات اولی که حمله به هوش میآمد در میانهٔ هذیانهاش با گریه و ترس میگفت: «جنگ دنبال او می آید... هر جا برود می آید... جانکاه است که از جنگی به جنگ دیگر فراری باشی و خیال کنی این تویی که جنگ را دنبال خودت میکشانی. '' 
تا همین چند وقت پیش، شنیدن کتاب صوتی را به خاطر معایبی که داشت بعد از کتاب های الکترونیکی، نازل ترین نوع مطالعه می‌دانستم ( که البته به نظر من شنیدن کتاب صوتی اصلا مطالعه نیست )
تا اینکه کتاب صوتی کور سرخی را با صدای نویسنده اش شنیدم.
کور سرخی روایت مرز نشینی، مهاجرت، دوری، جنگ، آوارگی و به سوگ نشستن عزیزان است.
خانم عالیه عطاییِ افغانستانی الاصلِ بزرگ شده ایرانِ ساکن آلمان، روایتگر رنج های دختری ست که زاده ی مرز است، در کودکی با چپ ها و توده ای ها آشنا می‌شود، در هشت سالگی دستش را به دهان پدر صرعی اش می‌برد و استخوانش خرد می‌شود و بعد از گذشت سالیان دراز به وقت درد جای درد را می‌بوسد ، در جوانی پسر دانشجویی که عاشقش بود را می‌کشند (معادلات عاشقانه در جنگ دو خط موازی هستند که هیچ گاه به هم نمی‌رسند) و یک دستش را به غنیمت می‌برند، در تهران مورد حمله سه جوان مست قرار می‌گیرد، با جوانی ایرانی ازدواج می‌کند و راهی آلمان می‌شود. 
نویسنده در هر بخش از کتاب برگ برنده و البته دردناکی از مصائب غیر ایرانیان ساکن در ایران یا آنان که طبق قواعد مسخره نیمه ایرانی هستند رو می‌کند. 
گفت و گوی اینترتی خانم عطایی با دختر عمویی که هزاران کیلومتر دور است از جذاب ترین قسمت های کتاب است، نویسنده از ایران و شوهر ایرانی می‌گوید و سلما از آمریکا و شوهر آمریکایی. 
نویسنده در خوانش کتاب به خوبی احساساتش را به مخاطب منتقل می‌کند. وقتی از کشته شدن فؤاد می‌گوید صدایش می‌لرزد، وقتی از ملاله صحبت می‌کند بغض می‌کند و هر جا پای ایران و تهران به میان می‌آید غرور و افتخار را می‌توان در کلامش حس کرد. 
فرض کنید این کتاب را باران کوثری یا پگاه آهنگرانی بخوانند.
فکرش هم خنده دار است.
این اولین و شاید تنها کتابی باشد که توصیه میکنم نسخه صوتی اش را بشنوید.
بدون اینکه مشغول به کار دیگری باشید یا با سرعت بیشتری پخش کنید.
کمی تلخی بد نیست