یادداشت عطیه عیاردولابی

        با رامون و بقیه اهالی ده از بالاسر دختری که به طور فجیعی کشته شده تو همه ده و تو چند خونه و محف و حتی فکر شخصیت‌ها گشتیم و چرخیدیم به امید اینکه قاتلش رو پیدا کنیم. اما اون چه که کمترین اهمیتی داشت هویت قاتل بود. قاتلی که شاید تمام مدت تو همون ده بود و با زیرکی هیچ نشونه‌ای بروز نداد که بهش شک کنیم. حتی انگیزه‌اش رو هم نفهمیدیم. اما در این بین، دیدیم که وقتی اراده جمعی یه عده آدم دورافتاده از تفکر و تعقل بر هدفی قرار بگیره، هیچ چیزی مانع اونها نمیشه. حتی عقلای جمع هم یا نمی‌تونن مانعش بشن یا به حسب تجربه می‌دونن هر تلاشی بی‌فایده‌اس و سکوت می‌کنن. 
چه صحنه آشنایی!