یادداشت لعیا عرب

        آزمون آهن(مجیستریوم) | هالی بلک ، کاساندرا کلر

توقع کتاب به این خفنی رو نداشتم!
همیشه دوست داشتم اولین کتابی که باهاش جادو رو با عمق وجود حس کنم ، هری پاتر باشه ؛ ولی کار احمقانه‌ای کردم و اول فیلمشو دیدم.
این کتاب تونست حس جادو و بودن در مدرسه جادوگری رو کاملا به من انتقال بده و در واقع کاری کرد که من هم برای ۵ روز دانش آموز مجیستریوم باشم و جادوگری رو یاد بگیرم!
محور داستان پسر ۱۲ ساله ای به اسم کال هست که با تأثیرپذیری از حرف های پدرش نهایت سعیش رو میکنه که در مدرسه جادوگری مجیستریوم قبول نشه ولی تلاشاش بی نتیجه میمونه.
شخصیت پردازی قوی داشت و ۳ شخصیت پررنگ داستان (کال ، تامارا و ارون) رو خیلی دوست داشتم ، روند داستان اصلا حوصله سربر نبود و حتی قسمت هایی که هیچ اتفاقی هم نمیافتاد از فضای آروم مدرسه لذت میبردید.
نویسنده ها از اولین خط برای شما یک معما ایجاد میکنن و آخرای کتاب جواب معما رو میگیرید ، کار جذابی بود و با این ویژگی و سوپرایز آخر کتاب کلی کیف کردم.
به طور کل دوسش داشتم و هیچ عیبی نه از نویسندگی و نه از داستان میتونم بگیرم و قطعا پیگیر جلدهای بعدش هم میشم.
پ.ن۱ : تامارا خیلی پر ابهت و جذاب بود ، خیلی دوسش داشتم.
پ.ن۲ : استاد رفوس برام نقش یک پدر دلسوز و مهربون رو داشت.
پ.ن۳: خیلی دوست دارم تصمیم های آینده کال رو ببینم.
پ.ن ۴ : جا داره از ترجمه هم تقدیر کنیم ، خیلیییی عالی بود ( نشر ویدا با ترجمه ابراهیم عامل محرابی).