یادداشت عینکی خوش‌قلب

        چرا یک درخت باید با دروغ گفتن میوه بده؟ و چرا باید هر کسی که میوه درخت دروغ رو می‌خوره بتونه رازهایی رو کشف کنه؟ و چرا شخصیت اصلی قصه، میوه‌ این درخت رو می‌خوره و به حالت خلسه می‌ره تا مثلاً راز مرگ کسی رو بفهمه؟ اصلا چرا باید چنین داستانی بنویسیم و اصلا چرا باید چنین داستانی رو بخونیم؟
.
واقعا خوندن کتاب برام مساوی با شکنجه بود، اصلا نمی‌فهمیدم چنین داستانی چه معنایی داره و در نهایت قراره به کجا ختم بشه. مرز داستانی کجاست؟ داستان علمیه؟ یا علمی-تخیلی؟ یا معمایی؟ حد اتفاقات عجیب‌وغریب کجاست و کی تموم می‌شه؟
.
این هم که صرفاً به خاطر توهین به شخصیت دختر قصه بگیم، داستان راجع به مبارزه علیه تبعیض جنسیتیه همه چی رو عجیب‌تر می‌کنه.
.
فضای کتاب تاریک و تیره است، روندش بسیار خسته‌کننده است و پایان خوبی هم نداره. کلا به کسی توصیه‌اش نمی‌کنم.